-
1 εφοδος
Iἥ1) путь (к чему-л.), доступ, подход, подступ(ἐπὴ τοὺς πολεμίους Xen.)
ἄλλῃ ἐφόδῳ ἐπιὼν τῷ λόφῳ Thuc. — подойдя к холму другим путем2) средство, способγνώμης μᾶλλον ἐφόδῳ ἢ ἰσχύος Thuc. — более путем убеждения, чем силы
3) сношение, общение(αἱ παρ΄ ἀλλήλους ἔφοδοι Thuc.)
4) доступ5) привоз, доставка6) план, метод(τῆς ἐξηγήσεως Polyb.)
κατὰ τέν παροῦσαν ἔφοδον Arst. — согласно настоящему плану7) нападение, приступ, набег, натиск(στρατιᾶς Thuc.; στρατεύματος Xen.; πολεμίων Arst.)
ἔφοδον ποιεῖσθαι Thuc. — совершать нападение;ἔφοδοι μελανείμονες Aesch. — натиск одетых в черное (Эриний);ἔ. κύματος Arst., Plut.; — наводнение;ἐξ ἐφόδου Polyb., Plut.; — с первого же удара, с ходуII2доступныйᾗ ἐφοδώτατον ἦν τοῖς πολεμίοις Thuc. — там, куда неприятели имели наилучший доступ
См. также в других словарях:
έφοδος — (I) ἐφοδος, ον (Α) (εσφ. αν. τού εύέφοδος ευπρόσιτος, ευκολοπλησίαστος (α. «σταύρωμα ἔπηξαν καὶ ἔρυμά τε, ᾗ ἐφοδώτατον ἦν τοῑς πολεμίοις», Θουκ. β. «συνιδὼν ἔφοδον ὄντα τὸν λόφον», Πολύαιν.). (II) ἔφοδος, o (A) 1. αυτός που περιέρχεται και… … Dictionary of Greek